วันศุกร์ที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2552

เหตุเพราะรังสี รักษา

ไม่นึกเลยว่า ความรุนแรงของรังสีที่ใช้รัษาโรคมะเร็ง ส่งผลถึงชีวิตได้อย่างรวดเร็ว
แม่ยายผม อายุ 69 ปี เป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ ระยะเริ่มแรก จึงผ่าตัดเอาเนื้อมะเร็งออก พักฟื้นโรงพยายบาลไม่กี่วันก็ออกมาบ้านได้ ขั้นตอนต่อไป ให้เคมีบำบัดจนครบ อาการดีขึ้น ขั้นตอนรักษาต่อไป ฉายแสง 30 แสง โดยไม่ทราบว่าการฉายแสงมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรุนแรง หมอก็ไม่ทราบเพราะแพ้เป็นบางคน อาการคือ ลำไส้เป็นผังผืดติดกันทำให้ขับถ่ายไม่ได้ ปวดท้องรุนแรง ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ารังสีชนิดนี้คืออะไร น่าเป็นรังสีแกมม่า(gamma ray) ซึ่งจะมีผลต่อร่างกาย 3 ระบบ คือ 1.ผลต่อการสร้างเม็ดเลือด 2.ผลต่อทางเดินอาหาร 3.ผลต่อระบบประสาทส่วนกลาง ดังนั้น แม่ยายผมจึงต้องผ่าตัดเลาะผังผืดออก แต่ลำไส้ไม่สามารถติดกันได้เนื่องจากรังสีได้ทำลายเซลเนื้อเยื่อที่ดี ไปหมดแล้ว ต้องตัดลำไส้เพื่อต่อใหม่ถึง 3 ครั้ง จนลำไส้เหลือแค่คืบเดียว หมอพยายามช่วยเต็มที่ นอนอยู่โรงพยาบาลศูนย์ขอนแก่น เกือบ 4 เดือน จึงเสียชีวิต
เรื่องนี้เป็นอุทาหร การตัดสินใจในการรักษาหมอใช่ว่าจะตัดสินใจถูกไปหมดทุกเรื่อง ถ้าหมอรู้ว่ายายแพ้รังสีรุนแรง คงไม่ให้ฉายแสง คนแก่อายุมาก 70 - 80 ปี ลูกหลานควรควรพิจารณา บางคนให้เคมีครั้งเดียว เสียชีวิต บางคนแพ้รังสีเสียชีวิต บางคนเลือกผ่าตัดอย่างเดียว ไม่ให้เคมี และฉายรังสี รักษาแบบชีวจิต ควบคุมอาหาร ก็อยู่ได้อีกเป็นสิบๆ ปี
ผมไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นกับใครอีก จึงได้เขียนบอกไว้ แต่ถ้าคิดว่าจะฉายแสงเพื่อฆ่ามะเร็งละก็ มีโรงพยาบาลศิริราช ที่หนึ่ง จะปลอดภัยกว่า เพราะเครื่องมือทันสมัย สามารถฉายรังสีฉายไปยังจุดเดียว จุดเฉพาะที่เป็นมะเร็ง ไม่เหมือนโรงพยาบาลต่างจังหวัด ซึ่งรังสีกระจายไปยังส่วนอื่นของร่างกายได้มากกว่า
http://thastro.org/pages/1068/

บทนำ

ตั้งใจไว้ว่า ในบล็อกนี้ จะเขียนหลายๆ เรื่อง ไม่มีจุดยืนแน่นอน ทั้งเรื่องการทำงาน การท่องเที่ยว เรื่องดนตรี ความคิเเห็นอื่นๆ เพื่อแลกเปลี่ยน แนวคิด ความรู้ กันในโลก Online เพราะได้ความรู้จากคนอื่นมาเยอะมาก บางสิ่งบางอย่าง ประสบการณ์คนเราต่างกันไป หวังว่าบางสิ่งบางอย่าง ในบล็อกนี้จะเกิดประโยชน์ต่อผู้มาเยี่ยมชมบ้าง
นายส่งศัย์ ปินยา